Το βραβείον στους Ολυμπιακούς Αγώνες την ένδοξη περίοδον της δημιουργίας τους και τα επακολουθήσαντα πολλαπλά μετέπειτα χρόνια ήταν στεφάνι από κότινον ή κλάδος από αυτόν. Κότινος είναι είδος αγριελαίας. Η κατάκτηση αυτού του βραβείου ήταν υψίστη τιμή για τους αθλητές. Όχι μόνον για τους ιδίους αλλά και για τους οικείους τους. Η Καλλιπάτειρα μητέρα Ολυμπιονίκου, ήθελε να θαμάσει τον υιόν της Πεισίροδον σε γυμνικούς αγώνες, αλλά η είσοδος γυναικών απηγορεύετο και η παράβαση ετιμωρείτο με θάνατον αμέσως. Το τόλμησε, αλλά όταν αποκαλύφθηκε (γιατί εισήλθε μεταμφιεσμένη σε γυμναστήν), δεν τιμωρήθηκε, διότι είχε Ολυμπιονίκες, πατέρα, σύζυγον, τρία αδέλφια, υιόν και ανηψιόν!! Όλοι είχαν λάβει το έπαθλον και είχαν στεφανωθεί με κότινον. Μεγαλύτερον γέρας από την κατάκτηση κλάδου ελαίας δεν υπήρχεν στην Αρχαίαν Ελλάδα αλλά και μέχρι σήμερα ο σεβασμός προς το υψίστης συμβολικότητος φυτόν παραμένει μεγίστη.
Δυστυχώς όμως τις ημέρες αυτές προσεβλήθη η αιώνια ιερότητα του φυτού. Ο τούρκος πρόεδρος χαρακτήρισε «κλάδον ελαίας» πολεμικήν επιδρομήν του και με το ταπεινόν αυτό επιχείρημα επετέθη σε Κούρδους και Σύρους, κατέλαβε συριακές πόλεις θανατώνοντας και εκπορθίζοντας χιλιάδες αμάχων και γυναικόπαιδα της Συρίας και κυλίοντας στο αίμα Κούρδους υπερασπιστές. Τους εξηπάτησε ότι θα προσφέρει «κλάδον ελαίας». Φράση παραπλανητική.Έδρασε με κλάδους ρομφαίας και αφάνισε τους πάντες. Και συνεχίζει με λάβαρον τον «κλάδον ελαίας». Η πολιτισμένη και φίλαθλος Κοινωνία, Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, ΟΗΕ. οι διεθνείς αθλητικές Ομοσμοπονδίες, κλπ. κανείς δεν τόλμησε να του υποδείξει ότι προσβάλει βαναύσως το μέσον γέρατος των πρωταθλητών και Ολυμπιονικών, αφού έχει αιματοκυλήσει χιλιάδες ψυχές… Κότινος αιμοσταγής. Δεν έγινε ποτέ στην Παγκόσμιον ιστορίαν. Και δεν βρέθηκε ένας τιτλούχος των παγκοσμίων αυτών και άλλων πολλών οργανισμών, να του θίξει την προσβολήν που κάμνει και να του υποδείξει να αλλάξει όνομα στην αιματηρήν επίθεση. Όχι φυσικά ‘οτι θα τον ελάμβανε υπόψιν, αλλά για να δείξει ότι έχει αθλητικά ιδεώδη και δεν κατέχει θέση μόνον για χρήμα και δόξαν!! Αυτά δυστυχώς αρκούν στους διεθνείς ταγούς!!!
Μιχαήλ Στρατουδάκης