Ο Αλέξης Τσίπρας… ενταφιάζει την Ελλάδα. Η εμμονή του με το θέμα της ελάφρυνσης του χρέους του γυρίζει μπούμερανγκ και οι δανειστές μας ετοιμάζουν κοστούμι μνημονίου για τρεις γενιές τουλάχιστον ακόμη. Από τη στιγμή μάλιστα που ο Έλληνας πρωθυπουργός ανέκρουσε πρύμναν και έδειξε χθες να εκλιπαρεί για την πρόταση του Γερμανού Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που όπως ο ίδιος είπε, είχε απορρίψει λίγε ώρες πριν στο Eurogroup ο Ευκλείδης Τσακαλώτος κατ’ εντολή του, έδωσε το σύνθημα στα «γεράκια» να αρπάξουν ότι απέμεινε απ’ αυτή τη χώρα μετά από επτά χρόνια μνημόνια.
Το έγγραφο κόλαφος του ESM, που αποκάλυψε το πρακτορείο Reuters έδειξε πώς δεν είναι μόνο ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών αυτός ο οποίος θέλει την Ελλάδα αλυσοδεμένη για τα επόμενα πολλά χρόνια, αλλά και οι Ευρωπαίοι. Η συμπαιγνία Σόιμπλε και Τόμσεν δεν αφήνει καμία χαραμάδα αισιοδοξίας. Κοινώς ο Αλέξης Τσίπρας δέχεται σφαλιάρες από τους πάντες και ίσως, η μόνη διέξοδος του είναι οι εκλογές.
Τα σενάρια της προσφυγής στις κάλπες έχουν επανέλθει αφού συμφωνία για τη μείωση του χρέους δεν υπάρχει και όπως όλα δείχνουν δεν πρόκειται να υπάρξει πριν το πρώτο εξάμηνο του 2018, οπότε θα έχει ξεκαθαρίσει και το τοπίο στη γερμανική πολιτική σκηνή μετά τις εκλογές του φθινοπώρου. Αν δε, εκλεγεί η Άνγκελα Μέρκελ και παραμείνει υπουργός Οικονομικών ο κ. Σόιμπλε τότε τα μαντάτα θα είναι μαύρα για την κυβέρνηση και την Ελλάδα γενικότερα.
Η κακή ημέρα από το πρωί φαίνεται, όπως λένε, και ο Αλέξης Τσίπρας από εκεί που εμφανίζονταν έτοιμος να… φορέσει γραβάτα, μάλλον δεν θα την χρειαστεί. Ο ίδιος το είπε, αφού τόνισε πώς στρατηγικός στόχος της κυβέρνησης είναι η έξοδος στις αγορές και η δανειοδότηση της χώρας, παρά η ελάφρυνση του χρέους. Υποστήριξε μάλιστα πώς είναι έτοιμη η κυβέρνηση να κάνει αποδεκτή την πρόταση Σόιμπλε, η οποία σαφώς οδηγεί σε νέο μνημόνιο.
Κι ενώ νωρίτερα υπουργοί, όπως ο Νίκος Παππάς, αλλά και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μιλούσαν για ανάγκη συστράτευσης δυνάμεων προκειμένου να μειωθεί το χρέος και ευρωβουλευτές, όπως ο Δημήτρης Παπαδημούλης απειλούσαν τον κ. Σόιμπλε ότι παίζει με τα σπίρτα σε μία αποθήκη με πυρομαχικά, ήρθε ο ίδιος ο πρωθυπουργός να τους αδειάσει, γιατί προφανώς κάτι περισσότερο ήξερε. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που η κυβέρνηση είναι αλλού ντ’ αλλού.
Ήταν το εμπιστευτικό έγγραφο του ESM που συντάχθηκε για τις συζητήσεις στο Eurogroup της περασμένης Δευτέρας, το οποίο κατέληξε χωρίς συμφωνία για το χρέος, εξαιτίας των διαφωνιών μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωπαίων για τα μελλοντικά πρωτογενή πλεονάσματα της Ελλάδας. Το έγγραφο περιλαμβάνει τρία διαφορετικά σενάρια. Σύμφωνα με το πρώτο μπορεί να μην χρειαστεί ελάφρυνση χρέους αν η Αθήνα διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ ή υψηλότερο, έως το 2032 και πάνω από το 3% έως το 2038.
Η ΕΚΤ υποστηρίζει ότι τέτοιες μακρές περίοδοι υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων δεν είναι δίχως προηγούμενο: Για παράδειγμα η Φινλανδία είχε πρωτογενές πλεόνασμα 5,7% για 11 χρόνια, την περίοδο 1998-2008 και η Δανία 5,3% για 26 χρόνια, από το 1983 έως το 2008. Η μόνη διαφορά είναι πώς μέχρι το 2008 όλες οι χώρες παρουσίαζαν ανάπτυξη. Από εκεί και μετά, λόγω της κρίσης στις ΗΠΑ που προκάλεσε η κατάρρευση της Lehman Brothers όλα άλλαξαν και η ύφεση χτύπησε την πόρτα σε πολλές χώρες. Άρχισαν οι «φούσκες» να σκάνε η μία μετά την άλλη, ιδίως στο χώρο των ακινήτων.
Μία δεύτερη επιλογή υπό το σενάριο Α υποθέτει ότι η Ελλάδα εξασφαλίζει τη μέγιστη πιθανή ελάφρυνση χρέους υπό τη συμφωνία του Μαΐου του 2016. Τότε, η Ελλάδα θα πρέπει να κρατήσει το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% έως το 2022, αλλά μετά θα μπορεί να το ρίξει σε περίπου 2% στα μισά της δεκαετίας του 2030 και στο 1,5% έως το 2048, βγάζοντας μέσο όρο 2,2% την περίοδο 2023-2060.
Το ίδιο εμπιστευτικό έγγραφο αναφέρει ότι η μέγιστη πιθανή ελάφρυνση χρέους που εξετάζεται είναι μία επέκταση της μέσης σταθμισμένης ωρίμανσης δανείων κατά 17,5 χρόνια, από τα 32,5 χρόνια που είναι σήμερα, με τα τελευταία δάνεια να εκπνέουν το 2080. Ακόμη, ο ESM θα περιόριζε τις αποπληρωμές των δανείων στο 0,4% του ΑΕΠ έως το 2050 και να θέσει «ταβάνι» 1% στα επιτόκια έως το 2050. Επίσης, ο ESM αγόραζε το 2019 τα 13 δισ. ευρώ που οφείλει η Ελλάδα στο ΔΝΤ, καθώς αυτά τα δάνεια είναι πολύ πιο ακριβά από εκείνα της ευρωζώνης. Μιλάμε για ασύλληπτα πράγματα.
Το σενάριο Β του εγγράφου βασίζεται στις εκτιμήσεις του ΔΝΤ για μέση ανάπτυξη 1% και επιστροφή σε πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% από το 2023, έπειτα από πέντε χρόνια στο 3,5%. Αυτό βλέπει το ελληνικό χρέος να αυξάνεται από το 2022 και να φτάνει στο 226% το 2060. Τότε, οι ελληνικές τράπεζες θα πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθούν και οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας, στα τέλη της δεκαετίας του 2020, θα είναι πάνω από το «ταβάνι» του 15% του ΑΕΠ που έχουν υποσχεθεί οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης, ξεπερνώντας το 50% το 2060.
Για να γίνει βιώσιμο το ελληνικό χρέος, υπό τις εκτιμήσεις του Ταμείου, η ευρωζώνη θα πρέπει να παρέχει βαθύτερη ελάφρυνση χρέους στην Ελλάδα από εκείνη που προσφέρθηκε με όρους το 2016, κάτι που απορρίπτουν οι υπουργοί. Τον Μάιο του 2016 η ευρωζώνη υποσχέθηκε να επεκτείνει τις ωριμάνσεις και τις περιόδους χάριτος των ελληνικών δανείων, ώστε οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας να είναι κάτω από το 15% του ΑΕΠ έπειτα από το 2018 μεσοπρόθεσμα και κάτω από το 20% του ΑΕΠ αργότερα.
Το έγγραφο κάνει αναφορά και σε ένα τρίτο σενάριο, συμβιβασμό των δύο πρώτων, υποθέτοντας ότι θα υπάρχει μέση ανάπτυξη 1,25%, πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% έως το 2022, το οποίο στη συνέχεια θα μειωθεί σταδιακά σε μέσο όρο 1,8% αντί για 2,22%, την περίοδο 2023-2060. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, το ελληνικό χρέος θα γίνει βιώσιμο με επιμήκυνση των μέσω ωριμάνσεων των δανείων της ευρωζώνης κατά 15 χρόνια, με τα τελευταία να λήγουν το 2080, κλείδωμα του επιτοκίου στο 1% έως το 2050 και όριο απόσβεσης στο 0,4% του ελληνικού ΑΕΠ.
Με λίγα λόγια ο Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζεται να δεσμεύσει το χώρα όχι μέχρι το 2020 που κατηγορείται, αλλά έως το 2080 με απίστευτα πρωτογενή πλεονάσματα που σημαίνει πώς οι Έλληνες δεν πρόκειται να σηκώσουν κεφάλι ποτέ. Θα εκποιηθούν τα πάντα και θα τα πάρουν τζάμπα τα αρπακτικά τύπου Σόρος. Μήπως αυτούς τελικά εξυπηρετεί ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας; Αν όχι τότε ας προσφύγει στη λαϊκή ετυμηγορία.
