Τα σενάρια για τη δραχμή πυκνώνουν. Άρα η αξιολόγηση έρχεται. Δραχμή και ΣΥΡΙΖΑ δεν πάνε μαζί. Είναι σαν να τους υποχρεώνεις να εκκλησιάζονται καθημερινά στον εσπερινό… Τόσο πολύ απεχθάνονται τη δραχμή. Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι άλλο. Πως οι 153 που καλούνται στ΄ άρματα… θα ψηφίσουν μέτρα σφαγής του λαού ως αριστεροί επαναστάτες… Και πως θα ξαναμπούν με “αριστερό τσαμπουκά” στα καφενεία…
Τίποτε άλλο δεν απασχολεί τους 153 του “ναι σε όλα” των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που μετράνε ημέρες όχι μόνο στην πολιτική αλλά και στη δημόσια ζωή. Γιατί μετά τις εκλογές θα κρύβονται.
Οι 153 δεν θα έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο την οργή του λαού. Έξω από την κυβέρνηση θα τους παραλάβουν και οι άλλοι αριστεροί. Οι “αποστάτες” που τους λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι άλλοι “αντάρτες” που θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ καθεστώς. Που χαρακτηρίζουν τους 153 προδότες και ύποπτους για την πατρίδα και το έθνος.
Ακούστε τους αρχηγούς και τους υποψήφιους των κινήσεων που αποσχίσθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και θα δείτε τι τους περιμένει. Γιατί μετά τις εκλογές η αριστερά στην Ελλάδα θα είναι αλά-καρτ.
Τι εξασφαλίζουν οι 153 ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με την επιστράτευσή τους στη νέα σφαγή των συνταξιούχων, των μισθωτών, των καταθετών (έστω και της κακιάς ώρας) και κάθε επαγγελματία;
Το μόνο χειροπιαστό κέρδος τους είναι (στην καλύτερη περίπτωση) 16-20 ακόμη μήνες στην εξουσία.
Μετά τέρμα για πάντα ο ΣΥΡΙΖΑ. Ως αντιπολίτευση θα έχει αξία μόνο για να γεμίζει τα δελτία ειδήσεων στις τηλεοράσεις ή τις μέσα σελίδες των εφημερίδων όταν δεν έχουν άλλα γεμίσματα… (που λέμε στη δημοσιογραφική γλώσσα).
Για τους ΑΝΕΛ δεν χρειάζεται καμία αναφορά. Είναι χάσιμο του πολύτιμου χώρου σε κάθε σημείωμα. Σε κάθε στήλη. Σε κάθε ανάλυση. Οι ΑΝΕΛ θα χαθούν και από τη νεώτερη ιστορία του τόπου. Άντε το πολύ δύο αράδες… για λόγους αντικειμενικότητας.
Στ’ άρματα στ’ άρματα λοιπόν οι 153 για να εξασφαλίσουν λίγη ακόμη εξουσία. Για να λένε στις έδρες τους ότι είναι βουλευτές. Για να γιορτάσουν την “πολιτική τους καριέρα” πριν πέσουν τα γιαούρτια…
Γιατί εκεί έχει φθάσει η οργή του κόσμου. Μην παρασυρόμαστε από τις δημοσκοπήσεις και τα αποτελέσματά τους παρά την επαγγελματική τους εγκυρότητα.
Η οργή του κόσμου δεν έχει εκφραστεί ακόμη. Η πείνα και η φτώχεια που έφεραν οι 153 μέσα στο 2016 δεν έχει φανεί. Θα την καταλάβει ο λαός το καλοκαίρι στα μπάνια του.
Και, πολύ περισσότερο, το Φθινόπωρο του 2017 με το άνοιγμα των σχολείων όπου το ανάθεμα, στους 153, θα είναι συνώνυμο της καλημέρας και της καληνύχτας.
Η σφαγή των επαγγελματιών και η γκιλοτίνα με το όνομα μπλοκάκι φέρνει τα πάνω – κάτω ακόμη και στις εναλλακτικές λύσεις χιλιάδων επιχειρήσεων που συρρικνώθηκαν για να μην κλείσουν.
Οι επιχειρήσεις αυτές μείωσαν τμήματα στην παραγωγή (εργασίες συντήρησης, βλάβες, ακόμη και καθαριότητα) μεταφέροντας αλλού τους εργαζόμενους και αντικαθιστώντας τα τμήματα με εξωτερικούς συνεργάτες.
Τώρα οι συνεργάτες αυτοί οδηγούνται σε “εμφύλιο” με την εργοδοσία ή την πελατεία τους, αν θέλετε, γιατί κανείς δεν ξέρει ποιος θα πληρώσει τις επιβαρύνσεις από τα ασφαλιστικά χαράτσια που ψήφισαν οι 153 του “ναι σε όλα” το 2016 στη Βουλή.
Πρόκειται για τη σφαγή που ετοιμάσθηκε το 2016 από τους 153 και εκτελέσθηκε μέσα στο 2017. Αυτός ο λαός όταν ρωτήθηκε για τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το 2016 δεν είχε μέσα του τη σημερινή οργή που φούντωσε και με τη γενοκτονία του ελεύθερου επαγγελματία.
Και όλη αυτή η καταστροφή, στην οικονομία αρχικά, αλλά και στην κοινωνία έχει μόνο ένα κίνητρο. Οι 153 του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να μείνουν στην κυβέρνηση γιατί είναι τόσο ανίκανοι που δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο στη ζωή τους.
Αυτή είναι η πραγματικότητα για τους 153 του “ναι σε όλα” που θα παραλάβουν την αξιολόγηση, μαζί με νέο πακέτο μέτρων, και θα υποχρεωθούν μόνοι τους να το περάσουν στην Βουλή ως εφαρμοστικό νόμο. Ένα νόμο που δεν θα διαφέρει από τους Αναγκαστικούς Νόμους άλλων εποχών στην Ελλάδα όπου και πάλι ο λαός ήταν αιχμάλωτος μιας άλλης ομάδας “σωτήρων” βγαλμένων από το κακό συναπάντημα που διέθετε και διαθέτει η χώρα.
Του Γιώργου Κράλογλου
