Την Πέμπτη 21 Απριλίου, με αφορμή τη μαύρη επέτειο επιβολής της χούντας στη χώρα μας, ο Δήμος Πατρέων, τιμώντας τους αγωνιστές που εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν από τους δικτάτορες, πραγματοποίησε δύο εκδηλώσεις μνήμης, στο 26ο – 31ο Δημοτικό Σχολείο Αγίας Σοφίας και στο 15ο και 17ο Δημοτικό Σχολείο Δροσιάς, προς τιμήν εκείνων που το δικτατορικό καθεστώς των «Απριλιανών» συγκέντρωνε στα σχολεία αυτά για να τους προωθήσει σε τόπους εξορίας.
Ο Αντιδήμαρχος Παιδείας και Αθλητισμού, Ανδρέας Αθανασόπουλος, εκπροσωπώντας τη Δημοτική Αρχή, κατέθεσε στεφάνια και στα δύο σχολεία, στις μαρμάρινες πλάκες που έχουν τοποθετηθεί, από το Δήμο Πατρέων, ενώ μίλησε στους μαθητές για τη σημασία του αγώνα και της προσφοράς, όλων όσων θυσιάστηκαν και τις διώξεις που υπέστησαν οι αγωνιστές της ελευθερίας του ελληνικού λαού από το χουντικό καθεστώς.
Η ομιλία του Αντιδημάρχου:
«49 χρόνια μετά την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας τιμάμε όλες και όλους τους αγωνιστές που πήραν μέρος στην αντιδικτατορική πάλη, ειδικά όσους – όσες φυλακίστηκαν εδώ με αυτή την απλή – σεμνή τελετή, όπως αρμόζει σε αγωνιστές.
Σκύβουμε με σεβασμό μπροστά στις ανείπωτες θυσίες που υπέστησαν συμπολίτες μας – αλλά και σε όλη τη χώρα- παίρνοντας την απόφαση να ορθώσουν το ανάστημα τους για 7 χρόνια απέναντι σε μια πανίσχυρη και αδίσταχτη φασιστική εγκληματική δικτατορία.
Τα Δημοτικά Σχολεία 26ο – 31ο και 15ο – 17ο της Πόλης μας αναδεικνύονται ιστορικοί χώροι , όπου στις 21 Απριλίου 1967 φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν όσοι και όσες Πατρινοί δεν έσκυψαν το κεφάλι στη φασιστική χούντα των πραξικοπηματιών συνταγματαρχών.
Χωρίς να υπολογίσουν τις συνέπειες για τους εαυτούς τους και τις οικογένειες τους που ακολούθησαν, τις διώξεις, τις φυλακίσεις, τα βασανιστήρια, τις εξορίες.
Όλοι αυτοί αποτελούν ζωντανό παράδειγμα απαράμιλλου ηρωισμού και επίσης πηγή, έμπνευσης – δύναμης και συμπερασμάτων για το ότι στην ιστορική εξέλιξη η κοινωνική πρόοδος υπέρ των συμφερόντων του λαού κατοχυρώνεται με αγώνες και θυσίες κόντρα στα συμφέροντα των λίγων.
Έχουμε την υποχρέωση και το δικαίωμα, να προβληματιστούμε, και να μάθουμε από ένα μάθημα που γράφτηκε με θυσίες στη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας.
Οι πρωτεργάτες της Χούντας ξεπήδησαν μέσα από τους αντιδραστικούς μηχανισμούς του αστικού κράτους επιβεβαιώνοντας ότι η αστική τάξη είναι αδίστακτη, δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα, όταν το επιβάλλουν τα συμφέροντα της, προχωρά ακόμα και στην περιστολή της αστικής δημοκρατίας.
Χρησιμοποιεί όλα τα «όπλα» της, προκειμένου να τσακίσει το λαϊκό κίνημα, τους αγωνιστές και άλλους προοδευτικούς ανθρώπους.
Το πραξικόπημα μπόρεσε να επιβληθεί γιατί εκτός των άλλων, δεν βρήκε απέναντι του ένα λαό αποφασισμένο και οργανωμένο.
Αντίθετα κυριαρχούσαν οι αυταπάτες, η αναμονή των εκλογών
οι λογικές του « μικρότερου κακού».
Αυτή την δικτατορία θαυμάζουν και οι πολιτικοί απόγονοι τους, η Φασιστική – Ναζιστική Εγκληματική Οργάνωση της Χρυσής Αυγής που οι εξελίξεις στη δίκη στελεχών και μελών ενισχύουν τον προβληματισμό ότι δεν έχουν εγκαταλειφθεί τα σχέδια αξιοποίησης της στην εξελισσόμενη αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού.
Αποδεικνύεται ότι σε κάθε ιστορική περίοδο κρίσιμος παράγοντας για το που θα οδηγηθούν οι εξελίξεις είναι η ετοιμότητα, η ισχυροποίηση και ο προσανατολισμός του λαϊκού κινήματος.
Ιδιαίτερα τώρα που ο καπιταλισμός το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι όλο και μεγαλύτερη φτώχεια – ανεργία και ανασφάλεια – πολέμους και προσφυγιά, στο λαό και στην νεολαία. είναι επιτακτικά αναγκαίο να δυναμώσει ο αγώνας του λαού για τα σύγχρονα δικαιώματα του για την ικανοποίηση των αναγκών του.
Απαιτείται η μεγαλύτερη αντίσταση – ενότητα και οργάνωση του με στόχο ριζικές αλλαγές στη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας προς όφελος του χωρίς φτώχεια – κρίσεις – εκμετάλλευσης – φασισμό και πολέμους.
