Έφυγε ο Πούτιν

Ο Βλάντιμιρ Πούτιν είναι αδιαμφισβήτητα μια στρατηγική ιδιοφυΐα που απαντά με εντελώς ασύμμετρο και απρόβλεπτο τρόπο στις σκληρότατες προκλήσεις που ο διατλαντισμός του θέτει κάθε φορά.
Κανείς δεν περίμενε τη ρωσική επιχείρηση στη Συρία, κανείς δεν περίμενε την εξίσου αιφνίδια λήξη της με την αποχώρηση του μεγαλύτερου μέρους των ρωσικών στρατευμάτων εκτός της ρωσικής βάσης της Ταρσού.
Η ρωσική αποχώρηση ήταν ένα ισχυρότατο μήνυμα προς όλους με πρώτο απ’ όλων τον Αλεβίτη ‘Ασσαντ: Οι φιλοδοξίες σου για τη χώρα σου δεν μπορούν να ξεπερνάν της φιλοδοξίες της προστάτιδας σου Συρίας.
Η Συρία είναι πλέον το πιάτο των διαπραγματεύσεων και θα μοιραστεί ανάμεσα στους μεγάλους παίχτες μάλλον με τη μορφή μιας ανάστροφης ομοσπονδιοποίησης:
Η ετερόδοξη Συρία κυρίως των Αλεβιτών, των χριστιανών, των γιεζίντι και των ιουδαϊστών, η κουρδική Συρία και το μπάχαλο της Σουνιτικής Συρίας στην οποία θα συνεχιστεί ο πόλεμος μέχρι να περιοριστεί η επιρροή της ISIS.
Όλοι έχουν να κερδίσουν κάτι από αυτό το μοίρασμα με εξαίρεση την Τουρκία που παθαίνει έμφραγμα στη σκέψη μιας γειτονικής κουρδικής Συρίας που ούτως ή άλλως υπάρχει.
Ο ίδιος ο Βλάντιμιρ δήλωσε πως η Ρωσία πέτυχε τους στρατηγικούς της στόχους.
Ποιοι ήταν όμως αυτοί;
Η Συρία ήταν ένα σχετικά χαμηλού κόστους πεδίου για να επιδείξει η Ρωσία την στρατιωτική της δύναμη καταπλήσσοντας τους δυτικούς και πουλώντας S300 σε Σύριους κι όχι μόνο.
Καθώς οι δυτικοί σέβονται ένα και μόνο πράμα, την ισχύ, η θέση της Ρωσίας στα διαπραγματευτικά τραπέζια έχει εκ των πραγμάτων ενισχυθεί.
Η Ρωσία έχει ήδη καταστρέψει σημαντικές υποδομές και δίχτυα των τζιχαντιστών περιορίζοντας τις επιχειρησιακές δυνατότητες των συναφών ισλαμιστών του Καυκάσου κι αναδεικνύοντας σε παγκόσμιο επίπεδο τις βρώμικες σχέσεις Σ.Αραβίας και Τουρκίας με το ΙΣΙΣ.
Η επιχείρηση στη Συρία είχε την μεγάλη παράπλευρη απώλεια της διάλυσης των καλών οικονομικών Ρωσοτουρκικών σχέσεων και τυχόν μεγαλύτερη χερσαία εμπλοκή Σ.Αραβίας και Τουρκίας θα μπορούσε να γίνει ένα νέο Αφγανιστάν για τη Ρωσία ενώ η Τουρκία είχε και έχει κάθε κακή πρόθεση να εμπλέξει και το ΝΑΤΟ οδηγώντας στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Με το Ιράν να έχει βγει από την απομόνωση κρατώντας χαμηλά τις τιμές του πετρελαίου και πλήττοντας τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες ανάμεσα στις οποίες εμβληματικές είναι η Ρωσία και η Σ.Αραβία, με τη δεύτερη να αντιμετωπίζει υπαρξιακή προβλήματα από τον πόλεμο των τιμών του πετρελαίου που η ίδια ξεκίνησε, κάποιος θα πρέπει να συνυπολογίσει τη πρόσφατη σχετική συμφωνία Ρωσίας-Σ.Αραβίας για την άνοδο της τιμής του πετρελαίου στην απόφαση αποχώρησης της Ρωσίας.
Ο Πούτιν σε αντίθεση με μεγαλομανείς ηγέτες όπως ο Ενρτογάν, ασκεί εξαιρετικά την τέχνη του εφικτού περιορίζοντας εντός αυτής τις φιλοδοξίες του. Η πρόθεση του είναι να βγάλει τη Ρωσία από την απομόνωση και να αναπτύξει σε πείσμα της Δύσης καλές σχέσεις με αυτήν.
Κάτι τέτοιο παρά την προβοκατόρικη δράση του ΝΑΤΟ στα ρωσικά σύνορα, είναι σήμερα εφικτό καθώς ο Μπάρακ Ομπάμα στο τέλος της θητείας του δεν έχει καμιά πρόθεση να χρεωθεί έναν ακόμη πόλεμο, ίσως τον μεγαλύτερο όλων των εποχών, ενώ πιθανή εκλογή Τραμπ θα φέρει τις ρωσοαμερικανικές σχέσεις σε ιστορικά υψηλά.
Η αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων είναι ένα καλό νέο για τον πλανήτη καθώς μειώνονται οι πιθανότητες για θερμά επεισόδια.
Από την άλλη, αφήνει ελεύθερο το πεδίο στους τζιχαντιστές και την τουρκική ασυδοσία στην περιοχή.
Αν η Τουρκία δεν συνετιστεί από τους δυτικούς συμμάχους της, η Ρωσία ίσως αναγκαστεί να επιστρέψει.
Αυτή τη φορά, με αντιτουρκικές στοχεύσεις.