Δυστυχώς, όσα εξ όσων παραθέτω στη συνέχεια, ως προτάσεις για την
αντιμετώπιση της κατάστασης, δεν πρόκειται να υλοποιηθούν ή να
επιδιωχθούν καν από την κυβέρνηση, είτε διότι δεν έχει την παραμικρή
πρόθεση να κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση (απόδειξη οι εξαγγελίες
της), είτε διότι δεν έχει την ελαχίστη ικανότητα να τις υλοποιήσει.
Δυστυχέστατα, όμως, το ίδιο ισχύει και για τα κόμματα της μνημονιακής
«αντιπολίτευσης». Τόσο οι δημοσιευθείσες προτάσεις της αξιωματικής
«αντιπολίτευσης» για το προσφυγικό, όσο και το κοινό ανακοινωθέν, που
εξεδόθη, μετά το πέρας της σύσκεψης των αρχηγών των κομμάτων στο
Προεδρικό Μέγαρο, αποδεικνύουν το λόγου το αληθές. Πρόκειται για απλές
εκθέσεις ιδεών και ευχολόγια, χωρίς να στοχεύουν στον πυρήνα του
προβλήματος, το οποίο αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν. Απλώς αρκούνται
στην παθητική αναμονή των εξελίξεων και στις κατευθύνσεις, που θα
δοθούν από τους διαφόρους διεθνείς οργανισμούς, ερήμην της Ελλάδας, η
οποία απλώς τις προσυπογράφει.
Ασχέτως, όμως του τί πράττει ή δεν πράττει η κυβέρνηση, είναι σημαντικό
να γνωρίζει ο πολίτης, ότι υπήρχαν και υπάρχουν δυνατότητες
αντιμετώπισης του προσφυγικού προβλήματος, πάντοτε εντός του
πλαισίου της διεθνούς νομιμότητας, τις οποίες όμως η ελληνική
κυβέρνηση αποφεύγει συστηματικά να αξιοποιήσει. Όσο μάλιστα
παρέρχεται ο χρόνος και η κατάσταση χειροτερεύει, τόσο οι δυνατότητες
περιορίζονται δραματικά.
Οι προτάσεις είναι οι ακόλουθες:
1) Να καταγγελθεί με κάθε τρόπο ο ρόλος της Τουρκίας και να επιδιωχθεί η
λήψη μέτρων σε βάρος της. Απαιτείται επικοινωνιακή εκστρατεία. Το δε
δικαίωμα «βέτο», το οποίο διαθέτουμε σε όλους τους οργανισμούς, στους
οποίους μετέχουμε από κοινού με την Τουρκία, πρέπει πλέον να ασκείται
συστηματικά από την κυβέρνηση σε σχέση με τις επιδιώξεις της
Τουρκίας. Ό,τι επιθυμεί η Τουρκία πρέπει να το μπλοκάρουμε, μέχρι η
Τουρκία να συμμορφωθεί με τη διεθνή νομιμότητα. Σ’αυτήν την
περίπτωση θα είχαμε πολλούς συμμάχους, δεδομένου, ότι ήδη η Τουρκία
είναι «στριμωγμένη» διεθνώς στο ζήτημα της Συρίας και της εκ μέρους της
ενίσχυσης των τζιχαντιστών. Η Ρωσία ευθέως καταγγέλλει το ρόλο της
Τουρκίας, υπερασπιζόμενη ακόμη και την Ελλάδα (π.χ. δείτε εδώ). Πλην
όμως, η ίδια η Ελλάδα, δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση, σιωπά και την ίδια
στιγμή στηρίζει σχεδιασμούς και ψηφίσματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που
δίνουν «γη και ύδωρ» στην Τουρκία (οικονομική ενίσχυση, προώθηση των
ενταξιακών διαπραγματεύσεων, κλπ –ΣΥΜΦΩΝΙΑ 29-11-
2015, ΣΥΜΦΩΝΙΑ 18-12-2015, ΣΥΜΦΩΝΙΑ 19-02-2016). Όταν, λοιπόν, ο
ίδιος ο ενδιαφερόμενος, εν προκειμένω η Ελλάδα, δεν αντιδρά, δεν
καταγγέλλει δημοσίως και στα αρμόδια διεθνή fora την Τουρκία και την ίδια
στιγμή διαρκώς υποχωρεί και θέτει την υπογραφή της σε κείμενα, που
ευνοούν την Τουρκία και ζημιώνουν τη χώρα μας, είναι προφανές, ότι οι
πάντες θα πιέζουν τον πλέον υποχωρητικό και όχι αυτόν, που αντιδρά. Την
ίδια στιγμή, η ελληνική κυβέρνηση έχει κατορθώσει το εξής μοναδικό
επίτευγμα: Να κατηγορείται απ’όλους η Ελλάδα και όχι η Τουρκία. Σπεύδει
δε διαρκώς να αναλαμβάνει έγγραφες δεσμεύσεις, τις οποίες αδυνατεί να
υλοποιήσει, με αντάλλαγμα προφορικές μόνο διαβεβαιώσεις των
«εταίρων» – «συμμάχων» μας, οι οποίες όμως, ως προφορικές, δεν είναι
και δεσμευτικές.
2) Οικοδόμηση συμμαχιών με τις βαλκανικές χώρες, οι οποίες, εάν
υποκύψει η Ελλάδα, θα είναι ο επόμενος στόχος της Τουρκίας, αλλά και με
τις υπόλοιπες «χώρες εισόδου» της συνθήκης Σένγκεν, οι οποίες
αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα με την Ελλάδα, αλλά πλέον σε
μικρότερο βαθμό, ελέω κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. Αντ’αυτού
διαπιστώνουμε, μετά λύπης την πλήρη απομόνωση της χώρας μας. Τί
κάνει επιτέλους ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας μας;
3) Ενεργοποίηση του Ο.Η.Ε. και ιδίως του Συμβουλίου Ασφαλείας,
προκειμένου να ληφθούν μέτρα περιορισμού των μεταναστευτικών ροών,
σωφρονισμού της Τουρκίας και παροχής οικονομικής βοήθειας στη χώρα
μας και σε όσες χώρες φιλοξενούν σήμερα πρόσφυγες πολέμου (π.χ.
Λίβανος και Ιορδανία). Επισημαίνεται, ότι οι μεγάλες προσφυγικές ροές
έχουν ήδη θεωρηθεί «απειλές για την Ειρήνη» από το ίδιο το Συμβούλιο
Ασφαλείας του Ο.Η.Ε.
4) Να καταστεί η Ελλάδα μη ελκυστική χώρα προορισμού για τους
πρόσφυγες και τους μετανάστες. Στα πλαίσια αυτά πρέπει άμεσα να γίνουν
τα εξής:
– Να καταργηθεί η νομοθετική διάταξη, με την οποία αναγνωρίζεται
εξάμηνη νόμιμη παραμονή σε όποιον εισέρχεται στη χώρα.
– Να ποινικοποιηθεί, με αυστηρές ποινές, η παράνομη είσοδος στη χώρα
μας για όλους τους εισερχομένους, πλην όσων αποδεικνύουν, ότι είναι
πρόσφυγες πολέμου και όσων κινδυνεύει η ζωή τους στην Τουρκία.
– Να αυστηροποιηθεί η νομοθεσία για τους διακινητές προσφύγων και
μεταναστών, με την τιμωρία τους να είναι παραδειγματική, αλλά και να
ενεργοποιηθούν οι διακρατικές συμφωνίες και οι διαδικασίες ελέγχου του
μαύρου χρήματος, που προέρχεται από την παράνομη διακίνηση
προσφύγων και μεταναστών (δεν έχει ακουστεί το παραμικρό προς αυτήν
την κατεύθυνση).
– Να ενεργοποιηθούν τα κέντρα κράτησης μεταναστών, στα οποία όμως θα
υπάρχουν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, και να εξασφαλισθεί η
ταχύτατη επαναπροώθησή τους στη χώρα τους.
Σε αντίθεση με τα προαναφερθέντα, η κυβέρνηση, μέχρι πριν λίγες ημέρες,
διαφήμιζε, ότι όσοι έρχονται στην Ελλάδα θα βρουν ανοιχτά σύνορα και ότι
θα τύχουν της καλύτερης περιποίησης. Προβάλλουν μάλιστα, μέσω των
τηλεοπτικών δεκτών, τις κτιριακές εγκαταστάσεις υποδοχής, οι οποίες,
σύμφωνα με τους αρμοδίους διαθέτουν και wi-fi! Για ποιο, λοιπόν, λόγο να
μην έρθουν στην Ελλάδα; Σε αντίθεση με ό,τι πράττει η Ελλάδα η Γερμανία,
την οποία τόσο υποστηρίζει η κυβέρνηση σε σχέση με τη δήθεν θετική και
ανθρωπιστική στάση της στο προσφυγικό ζήτημα,αυστηροποίησε μόλις
προ ολίγων ημερών την εσωτερική νομοθεσία της σε σχέση με τους
μετανάστες και τους πρόσφυγες! Ας κάνουμε, λοιπόν, αυτό, που πράττει η
Γερμανία, την οποία τόσο εξυμνεί η ελληνική κυβέρνηση (η δήθεν αριστερή
και δήθεν ανθρωπιστική).
5) Να εξασφαλισθούν ανθρώπινες συνθήκες, εντός οργανωμένων
καταυλισμών, αποκλειστικά για τη φιλοξενία προσφύγων πολέμου, σε
περιοχές, που θα επιλεγούν προσεκτικά, κατόπιν συνεννόησης με τους
τοπικούς φορείς.
6) Μέριμνα για τη δημιουργία στα προξενεία της Σμύρνης, της Κων/πολης
και της Άγκυρας μηχανισμών χορήγησης θεώρησης εισόδου σε πρόσφυγες
πολέμου, ώστε αυτοί να εισέρχονται από νόμιμες οδούς στην Ελλάδα, να
εξασφαλίζεται ο στοιχειώδης έλεγχός τους, να διευκολύνεται η
αποτελεσματικότερη φύλαξη των συνόρων μας (θαλάσσιων και χερσαίων),
να μην διακινδυνεύουν τη ζωή τους οι πρόσφυγες, αλλά και να
ακυρώνονται οι σχεδιασμοί της Τουρκίας και των Τούρκων διακινητών.
7) Να επιδιωχθεί η απευθείας μετακίνηση προσφύγων από την Τουρκία
στα κράτη υποδοχής, βάσει των συμφωνηθέντων στις συνόδους κορυφής
της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
8) Ενεργοποίηση όλων των μηχανισμών εσωτερικής ασφάλειας της
χώρας, ώστε να αποτραπεί η δημιουργία τρομοκρατικών πυρήνων και
προβοκάτσιας, αλλά και να εντοπισθεί και απενεργοποιηθεί η παράνομη
δραστηριότητα ύποπτων ΜΚΟ.
9) Ενεργοποίηση του πολεμικού ναυτικού, που διαθέτει τον κατάλληλο
τεχνικό εξοπλισμό για τον έγκαιρο εντοπισμό των διακινητών στα παράλια
της Τουρκίας. Κατ’αυτόν τον τρόπο θα ενημερώνονται άμεσα οι τουρκικές
αρχές και, σε περίπτωση, που δεν ενεργούν τα δέοντα, να υπάρχει άμεση
και στοιχειοθετημένη καταγγελία σε βάρος της Τουρκίας σε όλους τους
διεθνείς οργανισμούς.
10) Να ζητήσουμε την αλλαγή της συνθήκης Σένγκεν και ιδίως του
Κανονισμού με αριθμ.343/2003 (ASYLO), με απειλή αποχώρησης της
χώρας μας από τη συνθήκη, την οποία απειλή να υλοποιήσουμε, εάν δεν
υπάρξουν δραστικές αλλαγές στη συνθήκη. Στα πλαίσια αυτών των
αλλαγώννα απαιτήσουμε τη ρητή αναγνώριση των συνόρων μας, ως
συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ακριβή περιγραφή τους στη
συνθήκη, ώστε να ενισχυθεί το νομικό οπλοστάσιο της χώρας μας έναντι
της αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας. Σε κάθε περίπτωση, το
περιεχόμενο της συνθήκης και των «παραρτημάτων» της είναι εξοργιστικά
ετεροβαρές για τις «χώρες εισόδου».
Η κατάσταση βαίνει ολοένα επιδεινούμενη και σύντομα θα καταστεί μη
αναστρέψιμη με ολέθριες συνέπειες, τόσο για τους Έλληνες πολίτες και τη
χώρα μας, όσο και για τους ίδιους τους πρόσφυγες και τους μετανάστες,
που έχουν εγκλωβιστεί ή θα εγκλωβιστούν εντός των ελληνικών συνόρων
και για τους οποίους υποτίθεται, ότι ενδιαφέρεται η δήθεν αριστερή
κυβέρνηση της χώρας. Έχοντας πλέον ο καθένας από εσάς, που τυχόν
διαβάσετε το παρόν άρθρο, την πλήρη γνώση για το πώς φθάσαμε ως εδώ
και για το πού βαδίζουμε, ας αναλογιστεί τις ευθύνες του και το πώς πρέπει
να ενεργήσει, ως υπεύθυνος πολίτης αυτής της χώρας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΛΟΥΡΑΣ
