Νέες μειώσεις μισθών ζητά το ΔΝΤ..

Να συνεχιστούν οι περικοπές στους μισθούς στις πέντε ευρωπαϊκές χώρες που χτυπήθηκαν από την κρίση -μεταξύ αυτών και την Ελλάδα- “συστήνουν” εμπειρογνώμονες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με μελέτη τους που δημοσιεύτηκε στις 17 Νοεμβρίου.
Η μείωση αυτή στους μισθούς στις 4 χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και στην Ιρλανδία, μάλιστα, προσδιορίζεται στο 2%.
Οι ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ, πρέπει να μετριαστούν και άλλο οι μισθοί κατονομάζονται και δεν είναι άλλες από την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία οι οποίες και πλήττονται από τον “ιαπωνικό ιό” της δεκαετίας του ΄90, δηλαδή από πολυετή “παγίδα ρευστότητας”.
Η μελέτη αυτή αν και δεν “χρεώνεται” επισήμως στο ΔΝΤ, έγινε -παρ όλα αυτά- όπως αναφέρεται υπό την επίβλεψη του κ. Πολ Τόμσεν, δηλαδή του πρώην επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ στο κλιμάκιο των δανειστών στην Ελλάδα και νυν επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ στην Ευρώπη.
Μάλιστα το εν λόγω ντοκουμέντο έρχεται την ώρα που οι θεσμοί στην Αθήνα εξετάζουν το επόμενο “πακέτο” μέτρων που θα περιλαμβάνει το νέο μισθολόγιο στο δημόσιο αλλά και την έναρξη του διαλόγου για το νέο Εργασιακό.
Πιο συγκεκριμένα οι εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ εκτιμούν ότι “η ανάπτυξη των ονομαστικών μισθών μετριάστηκε πολύ, αλλά οι μισθοί δεν έπεσαν σχετικά με τα προ -κρίσης επίπεδα στις περισσότερες από τις χώρες που χτυπήθηκαν από την κρίση”.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους συντάκτες της μελέτης “ο μετριασμός των μισθών είναι απαραίτητος σε αυτές τις οικονομίες σε μεσοπρόθεσμη κλίμακα προκειμένου να αυξηθεί η απασχόληση αλλά και να αποφευχθεί η επιστροφή των γιγάντιων ελλειμμάτων στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών”.
Οι εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ υποστηρίζουν πως “ο μετριασμός των μισθών στις χώρες που χτυπήθηκαν από την κρίση αυξάνει την παραγωγή τους, αλλά η νομισματική πολιτική έχει ένα κρίσιμο ρόλο να παίξει στην άμβλυνση των αρνητικών συνεπειών αυτού του μετριασμού στις άλλες οικονομίες της ευρωζώνης”.
Πάντως οι συντάκτες της μελέτης επισημαίνουν πως “οι συμβουλές του ΔΝΤ στις χώρες της ευρωζώνης που βρίσκονται σε πρόγραμμα έχουν δώσει έμφαση στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας από την άποψη της μείωσης της ανεργίας ή της αύξησης της συμμετοχής του εργατικού δυναμικού. Αυτό το οποίο δεν έχει αποτελέσει μέρος οποιουδήποτε προγράμματος είναι το εξής: μία ρητή εισοδηματική πολιτική που θα φέρνει εσωτερική υποτίμηση”.
Οι εμπειρογνώμονες συμπληρώνουν πως η εισοδηματική πολιτική θα φέρει μία “συντονισμένη εξωγενή μείωση 2% στο πληθωρισμό των μισθών”.
Παραδέχονται παράλληλα ότι “ένας τέτοιος μετριασμός, σε περίπτωση που πραγματοποιηθεί σε μία μόνη χώρα, θα οδηγήσει στην έκρηξη της ανταγωνιστικότητας και των εξαγωγών, αλλά το συνολικό αποτέλεσμα στην παραγωγή βραχυπρόθεσμα είναι προς συζήτηση. Και αυτό γιατί η μείωση των ονομαστικών μισθών και ο χαμηλότερος πληθωρισμός ή ακόμα και αποπληθωρισμός μπορεί να μειώσει την εσωτερική ζήτηση και να αυξήσει το πραγματικό βάρος του χρέους” και, άρα, να φέρει τα αποτελέσματα στην “αντίθετη κατεύθυνση”.
Οι εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ αναφέρουν πως “αν μία μόνη χώρα της ευρωζώνης η οποία έχει χτυπηθεί από την κρίση προβεί σε μετριασμό των μισθών, το καθαρό αποτέλεσμα είναι θετικό τόσο για την ίδια, όσο και για όλη την ευρωζώνη”.
Εξάλλου, “αν όλες μαζί οι χώρες που χτυπήθηκαν από την κρίση (οι οποίες αντιπροσωπεύουν συνολικά το 30% του ΑΕΠ της ευρωζώνης) προβούν σε μετριασμό των μισθών από κοινού, η παραγωγή τους θα επεκταθεί βραχυπρόθεσμα αλλά σε χαμηλότερο βαθμό”.
Τι έλεγε περσινή μελέτη εμπειρογνωμόνων του ΔΝΤ
Υπενθυμίζεται πως υπόμνηση στον “υψηλό κατώτατο μισθό” στην Ελλάδα είχε και κάνει και άλλη μελέτη εμπειρογνωμόνων του ΔΝΤ πριν έντεκα μήνες και συγκεκριμένα το Δεκέμβριο του 2014.
Συγκεκριμένα στη εν λόγω μελέτη αναφερόταν πως στην Ελλάδα ο κατώτατος μισθός ως ποσοστό του μέσου μισθού “αυξήθηκε”. Αντίθετα, “το ποσοστό του κατώτατου μισθού σε σχέση με το μέσο μισθό παρέμενε απαράλλαχτο για την πλειοψηφία των ανεπτυγμένων ευρωπαϊκών χωρών, ενώ αυξήθηκε στη Γαλλία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία”.
H εξέλιξη αυτή δεν φαινόταν να κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, σημείωναν οι εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ.
Και αυτό γιατί το ζητούμενο -κατά τους ίδιους- ήταν να μην “πλησιάζει πολύ” ο κατώτατος μισθός των χαμηλά ειδικευόμενων με το μέσο μισθό που λαμβάνει το σύνολο των εργαζομένων σε μία οικονομία.
Τι προβλέπει το νέο Μνημόνιο για το Εργασιακό -Δημόσιο
Εξάλλου, αναφορές στο εργασιακό υπάρχουν και στο νέο Μνημόνιο. Συγκεκριμένα προβλέπεται ότι “έως τον Οκτώβριο του 2015 η κυβέρνηση θα δρομολογήσει διαδικασία διαβούλευσης με επικεφαλής μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων με σκοπό την επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσης και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, λαμβανομένων υπόψη των βέλτιστων πρακτικών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Περαιτέρω συμβολή στη διαδικασία διαβούλευσης που περιγράφεται ανωτέρω θα παρασχεθεί από διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένης της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας Η οργάνωση, οι όροι εντολής και τα χρονοδιαγράμματα θα συμφωνηθούν με τα θεσμικά όργανα. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επανεξέτασης, οι αρχές θα ευθυγραμμίσουν τα πλαίσια για τις ομαδικές απολύσεις, τη συλλογική δράση και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις με τις βέλτιστες πρακτικές στην ΕΕ.
Δεν θα πραγματοποιηθεί καμία αλλαγή στο τρέχον πλαίσιο συλλογικών διαπραγματεύσεων πριν από την ολοκλήρωση της επανεξέτασης. Οι αλλαγές στις πολιτικές για την αγορά εργασίας δεν θα πρέπει να συνεπάγονται την επιστροφή σε παλαιότερα πλαίσια πολιτικής, ασύμβατα με τους στόχους της προώθησης μιας βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης”.
Υπενθυμίζεται ότι όσον αφορά το δημόσιο, το νέο Μνημόνιο προβλέπει “Έως τον Οκτώβριο του 2015, οι αρχές θα καθορίσουν, εντός της νέας μεσοπρόθεσμης δημοσιονομικής στρατηγικής (ΜΔΣτρ), ανώτατα όρια για τις μισθολογικές δαπάνες και τα επίπεδα απασχόλησης στο δημόσιο που να συνάδουν με την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων και με την εξασφάλιση φθίνουσας πορείας για τις δημόσιες δαπάνες σε σχέση με το ΑΕΠ κατά την περίοδο 2016-2019”