Τα όσα ήλθαν στο φως της δημοσιότητος μετά την βύθιση του πετρελαιοφόρου πλοίου ανατολικώς της Σαλαμίνος, είναι πρωτοφανή και με παραλείψεις ή βραδυπορίες, οι οποίες άγνωστον πως και γιατί έγιναν. Σε μια χώραν με άφθονες διακινήσεις πλοίων μεταφοράς καυσίμων οι όροι διακινήσεως αυτών πρέπει όχι μόνον να είναι αυστηροί αλλά και να τηρούνται απαρεγκλίτως και μετ΄ ευλαβείας. Πάσα ολιγωρία έστω και η πλέον ελαφρώς επιβλαβής είναι καταστροφική για το θαλάσσιον περιβάλλον, λόγω των δεκάδων πλοίων αυτής της κατηγορίας.
Το ναυάγιον στην Σαλαμίνα δεν αντιμετωπίσθη δεόντως και τα αποτελέσματα ήταν θλιβερά διότι επήλθεν ρύπανση του σημαντικού παραθαλασσίου μετώπου της Αττικής.
Δεκαέξι ημέρες και τώρα ανεφέρθη ότι κάποιες ακτές καθάρισαν. Καλόν αυτόν, αλλά δεν θα υπάρχει λαδερή ουσία στην επιφάνειαν της θαλάσσης; Δεν θα υπάρχει πίσσα στον βυθόν της θαλάσσης; Δεν θα επικαλυφθεί μέρος της θαλασσίας χλωρίδας του βυθού; Αυτά πως και πότε θα καθαριστούν;;
Θεωρούμεν ότι οι Νόμοι πρέπει να είναι αυστηρότατοι και άνευ ίχνους ελαστικότητος. Το ότι δεν διετάχθη αμέσως έρευνα για τα αίτια βυθίσεως του πλοίου, δεν είναι θετικόν στοιχείον καθώς και η βραδύτητα αντλήσεως των καυσίμων από το ναυάγιον. Η τοποθέτηση προστατευτικού φράγματος γύρω από το βυθισθέν πλοίον έπρεπε να ήταν αμεσωτάτη. Όλες αυτές οι διαδικασίες δεν πρέπει να επαφίενται κυριαρχικώς στον εκάστοτε Υπουργόν Ναυτιλίας, (ο οποίος ενδέχεται αν δεν είναι παραθαλάσσιος να μη γνωρίζει τι είναι πρώρη και πρύμη , τι είναι διατοίχισις και προνευστασμός, τι είναι κάβος και παλαμάρ, τι είναι μπουλμέδες που ακούστηκε κατά κόρον αυτές τις ημέρες), αλλά να συσταθεί ειδική επιτροπή η οποία θα αποφασίζει μόνη της άμα τη γνωστοποιήσει δυσμενούς συμβάντος. Η Επιτροπή θα έχει πλήρη και συχνάκις ενημερούμενα στοιχεία για τις εταιρείες που έχουν δυνατότητα απορρυπάνσεως, για τα πλοία που μπορούν να πραγματοποιήσουν απαντλήσεις καυσίμων από βυθισθέν πλοίον, θα λαμβάνει αμέσως απόφαση και θα κινεί την διαδικασίαν αποτροπής επεκτάσεως της ρυπάνσεως και καθαρισμού από αυτήν αν επεκταθεί. Η εντολή σε εταιρείαν ή πλοίον απαντλήσεως θα είναι άσχετη με τυχόν προτάσεις ενδιαφερομένων. Εκείνη θα τα ορίζει και οι ένοχοι της ρυπάνσεως θα αναλαμβάνουν τα οικονομικά βάρη χωρίς να έχουν δικαίωμα αντιρρήσεως. Θα συμμορφούνται και θα σέβονται στις αποφάσεις της «Επιτροπής Αντιρρυπάνσεως» ας την αποκαλέσομεν έτσι. Αν αυτή υπήρχε και εκινείτο νομίμως και αμέσως η ρύπανση δεν θα είχε εξαπλωθεί και η απάντληση θα είχε ήδη επιτευχθεί αμέσως με πλοίον που θα όριζε εκείνη και όχι ο ένοχος της ρυπάνσεως πλοιοκτήτης.
Μία τέτοια Επιτροπή είναι αναγκαίον να υπάρχει και να δρα με απόλυτην πρωτοβουλίαν, αλλά απ’ όσα ήλθαν στο φως της δημοσιότητος και όσα είναι γνωστά στους πάντες πλήν των υπευθύνων, τα υπάρχοντα κυκλώματα διακινήσεως καυσίμων είναι πανίσχυρα και κανείς δεν τολμά να αντιταχθεί σ’ αυτά. Είναι έτσι κύριοι Βουλευτές;;
Μιχαήλ Στρατουδάκης
