Την φράση αυτήν διατυμπανίζει σ’ όλην την Υφήλιον το Υπουργείον Εξωτερικών της Αμερικής, εξ αφορμής, των γεωτρήσεων στην Κύπρον που ήδη ευρίσκονται στην τελικήν προετοιμασίαν. Αναγνωρίζει το απόλυτον δικαίωμα της Κύπρου για αποκλειστικήν και ανεμπόδιστην χρήση του ορυκτού πλούτου της, αλλά για να μη πικράνει την τουρκίαν, λέει ότι και οι κατοχικές δυνάμεις θα νέμονται τα οφέλη, έστω και αν δεν έχουν απολύτως κανένα δικαίωμα.
Μετά την κατοχήν του 1/3 της Κύπρου από τους τούρκους έφεραν εποίκους συνέστησαν ψευδοκράτος και διεκδικούν κυριαρχικά και οικονομικά και διοικητικά δικαιώματα σ’ ολόκληρον το νησί!! Στην θρασύτητά τους αυτήν βοήθησε και η διεθνής Κοινότητα με πρωτοπόρον τον ΟΗΕ ο οποίος ενώ μετά την κατοχήν του νησιού είχε εκδόσει ψηφίσματα κατά της επεμβάσεως, δεν υπήκουσαν οι τούρκοι και το παράξενον τους καλούν έκτοτε σε συσκέψεις για να βρεθεί λύση!! Τον κατακτητήν δεν τον «αγκαλιάζεις» και δεν γίνεσαι ομοτράπεζος με αυτόν, αλλά προσπαθείς να τον εκδιώξεις. Οι απαράδεκτες συσκέψεις του έδωσαν την εντύπωση ότι μπορεί να γίνει το έτερον ήμισυ της Κύπρου!! Αποτελούν ένα ποσοστόν μικρότερον του 20% του πληθυσμού της Κυπριακής Δημοκρατίας και τώρα η προστάτιδά τους απειλεί να αποτρέψει τον ορυκτόν πλούτον του νησιού, λέγοντας ότι οι κατακτητές έχουν δικαίωμα στα οφέλη! Το περίεργον είναι ότι και η Αμερική μίλησε για «ακριβοδίκαιη κατανομή στις δύο Κοινότητες»!! Δεν υπάρχουν δύο Κοινότητες αλλά η Κοινότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι δυνατόν να δίδει χρήματα από τα οφέλη των εξορύξεων στους εκπροσώπους των κατακτητών. Ομοιάζει σαν να τους λέει «μη φύγετε ποτέ απ’ εδώ»!! Οι τούρκοι είναι μικρός οικισμός στην Κοινότητα και οι κατακτητές πρέπει να αποσύρουν τα στρατεύματα και οι τουρκική μειονότητα θα ζεί υπό της Αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας, ανενόχλητη.
Με αυτό το «μάτι» βλέπω τα γεγονότα στην Κύπρον και οι εντάσεις και αξιώσεις είναι απαράδεκτες και αβάσιμες. Αν άλλοι τα βλέπουν διαφορετικώς, ας ενημερώσουν κι εμάς!!
Να αφεθεί η Κυπριακή Δημοκρατία να διοικείται κατά το συμφέρον της, εφ’ όσον είναι πλέον ή βέβαιον ότι δεν ενοχλεί κανέναν. Μάλλον ενοχλείται εκ του μη όντος.
Μιχαήλ Στρατουδάκης
