H Deutsche Bank αποτελεί αδιαμφισβήτητα το μεγάλο turnaround story των τελευταίων 12 και κάτι μηνών αφού κατάφερε από τον “πάτο” στον οποίο βρέθηκε στις αρχές του περασμένου φθινοπώρου, να σημειώνει έως και σήμερα, τα μεγαλύτερη κέρδη μεταξύ των ευρωπαϊκών τραπεζών αλλά και των ευρωπαϊκών εισηγμένων.
Το 2016 υπήρξε σίγουρα επεισοδιακό για τους μετόχους της μεγαλύτερης τράπεζας της Γερμανίας, την οποία το ΔΝΤ τον Ιούνιο χαρακτήρισε ως τον μεγαλύτερο συστημικό κίνδυνο για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, πυροδοτώντας ένα ιστορικό sell-off που έστειλε την μετοχή της στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 30 ετών.
Μια σειρά από νομικές υποθέσεις που κόστισαν δισεκατομμύρια ευρώ και η συρρίκνωση της κερδοφορίας της λόγω των αρνητικών επιτοκίων της ΕΚΤ, έκαναν τον γερμανικό γίγαντα τον μεγαλύτερο οικονομικό πονοκέφαλο του κόσμου. Παράλληλα, το πρόστιμο ύψους 14 δισ. δολ. που βρέθηκε να αντιμετωπίζει από τις αρχές των ΗΠΑ το φθινόπωρο του 2016 για την διαχείριση των ενυπόθηκων τίτλων που προκάλεσαν την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, απειλούσε να την σπρώξει στα όρια της κατάρρευσης, ωθώντας την τιμή της μετοχής της κάτω από τα 10 ευρώ τον περασμένο Σεπτέμβριο για πρώτη φορά στην ιστορία της, τροφοδοτώντας έτσι φήμες μιας αναγκαστικής συγχώνευσης ή ακόμη και κρατικής διάσωσης.
Αυτό με τη σειρά του φούντωσε την ήδη υπάρχουσα τραπεζική κρίση στην ευρωζώνη, την οποία έφεραν στην επιφάνεια τα προβλήματα των ιταλικών τραπεζών, καθώς η Deutsche Bank δεν είναι απλά και μόνο μία τράπεζα της Γερμανίας, αλλά είναι η 6η μεγαλύτερη τράπεζα επενδύσεων στον κόσμο, το μεγαλύτερο clearing-house παραγώγων στην Ευρώπη, ο τέταρτος μεγαλύτερος trader νομισμάτων στον κόσμο, και έχει σημαντικές εμπορικές σχέσεις με τα μεγαλύτερα χρηματοδοτικά “σπίτια” του κόσμου.
Αν και το 2016 έκλεισε στο “κόκκινο” για τον γερμανικό τραπεζικό κολοσσό, με τις απώλειες να αγγίζουν το 20%, η ανάκαμψη που σημειώνει από τα ιστορικά χαμηλά του Σεπτεμβρίου αγγίζει το 80% με την τιμή της σήμερα να διαμορφώνεται κοντά στα 18 ευρώ.
Έτσι, αν και το 2016 αποτέλεσε ένα annus horribilis για την γερμανική τράπεζα, στους τελευταίους μήνες του έτους έβαλε τις βάσεις για μία “νέα αρχή”, με αποκορύφωμα και τον διακανονισμό του προστίμου με τις αρχές των ΗΠΑ, το οποίο διαμορφώθηκε τελικά στα 7,2 δισ. ευρώ. Αυτό καθησύχασε τις αγορές αφού οι αναλυτές είχαν προειδοποιήσει πως ένα τεράστιο πρόστιμο θα προκαλούσε σοβαρότατα προβλήματα κεφαλαιακής επάρκειας στην τράπεζα.
Η DB διαμήνυσε ότι δεν θα χρειαστεί κρατική διάσωση και δεν σχεδιάζει να προχωρήσει σε άντληση κεφαλαίων για να πληρώσει το πρόστιμο, ωστόσο σύμφωνα με τους αναλυτές αναμένεται πριν το καλοκαίρι να προχωρήσει σε ΑΜΚ ύψους 7 δισ. ευρώ.
Επίσης, ορισμένοι αναλυτές αμφισβητούν το κατά πόσον η ισχυρή άνοδο της μετοχής της είναι δικαιολογημένη. Η DZ Bank υποβάθμισε την αξιολόγησή της για την Deutsche Bank σε sell, τονίζοντας ότι η πρόσφατη ανάκαμψη των μετοχών της τράπεζας είναι υπερβολική.
Η χρηματιστηριακή ανάσταση της DB οφείλεται και στην βελτίωση της στάσης των επενδυτών απέναντι στον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο, μετά και την ανακοίνωση της Ιταλίας ότι θα προχωρήσει στην διάσωσης της Monte dei Ρaschi και ότι έχει συγκεντρώσει 20 δισ. ευρώ για την ενίσχυση των τραπεζών της που είναι αντιμέτωπες με σημαντικά προβλήματα.
Επιπλέον, η Deutsche Bank έχει ενισχυθεί και από την εκλογική νίκη του Donald Trump στις ΗΠΑ και τις προσδοκίες ότι οι ρυθμιστικοί κανονισμοί θα χαλαρώσουν και οι οικονομικές πολιτικές, όπως η μείωση των φόρων, θα ενισχύσουν τις επιχειρήσεις.
Ωστόσο, η γερμανική τράπεζα δεν έχει ξεφύγει από τον κίνδυνο αφού είναι αντιμέτωπη με μία άλλη… κληρονομιά, ένα άλλο νομικό ζήτημα σχετικά με ύποπτες συναλλαγές της τάξης των 10 δισ. δολαρίων στη Ρωσία, οι οποίες ενδεχομένως να σχετίζονται με ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Αυτό, αν δεν λυθεί, θα σταθεί σημαντικό εμπόδιο στην οποιαδήποτε προσπάθεια του CEO της, John Cryan, να αντλήσει κεφάλαια για την τράπεζα.
Και οι επόμενοι μήνες κάθε άλλο παρά εύκολοι προμηνύονται, αφού η πολιτική αβεβαιότητα θα κυριαρχήσει στην Ευρώπη , λόγω των εκλογών στην Ολλανδία και τη Γαλλία αλλά και τη μη προβλεψιμότητα της πολιτικής του Trump.
Tης Ελευθερίας Κούρταλη
