Ο αείμνηστος και σοφός Καθηγητής μου στο Πάντειον Πανεπιστήμιον Μιχαήλ Στασινόπουλος, μας ανέφερε για την δράση της Εκτελεστικής Εξουσίας και ότι αυτή δεν είναι ανεξέλεγκτη. Συχνάκις ως παράδειγμα χρησιμοποιούσε τον «μυλωθρόν του Πότσδαμ». Η ιστορία του παραδείγματος έχει ως εξής.
Η παράδοση αναφέρει ότι τα πανιά ενός ανεμομύλου ο οποίος ήταν κτισμένος κοντά στο παλάτι του Πότσδαμ, πρωτευούσης του κρατιδίου Βραγδεμβούργου της Γερμανίας, έκαναν θόρυβον και ενοχλούσαν τον Πρώσον βασιλέα Φρειδερίκον ΙΙ. Για να απαλλαγεί από τον συνεχή αυτόν θόρυβον πρότεινε στον μυλωνά να αγοράσει τον μύλον. Όταν ο μυλωνάς αρνήθηκ, τον απείλησε ότι ασκώντας την βασιλικήν ισχύν που διέθετε, θα μπορούσε να τον πάρει χωρίς να πληρώσει απολύτως τίποτε. Ο μυλωνάς τότε απάντησε ότι ο βασιλιάς θα μπορούσε να πραγματοποιήσει την απειλήν με επιτυχία μόνον αν δεν υπήρχε το Ανώτατο Δικαστήριο στο Βερολίνον. Συγκεκριμένως του είπε. «Υπάρχουν Δικαστές στο Βερολίνο». Η φράση αυτή χρησιμοποιείται και σήμερα για να μας θυμίζει ότι η αυθαιρεσία της Εξουσίας μπορεί να ελεγχθεί. Δεν είναι στο απυρόβλητον της βασάνου και του ελέγχου και ότι η Δικαιοσύνη πάντοτε προστατεύει, αφού γνωμοδοτεί ανεπηρέαστη.
Μάθημα ιχύος της πιο πάνω ρηματικής εκφράσεως έδωσε προσφάτως ο Ειρηνοδίκης Καλαμάτας. Στην κρίση του προσέφυγαν Δημόσιοι Υπάλληλοι και ζήτησαν να χαρακτηρισθούν ανεπίτρεπτες και αντισυνταγματικές οι αποφάσεις της Κυβερνήσεως που με Νόμον περιέκοψαν τον 13ον και 14ονμισθόν και αφάνισαν τις συντάξεις. Ο Δικαστής άτεγκος και βαθύς γνώστης των Νόμων στο σκεπτικόν του, ελέγχει ουσιαστικώς την Νομοθετικήν Εξουσίαν, υπογραμμίζοντας, μεταξύ άλλων, πως «η επιβολή μέτρων προς εξυπηρέτηση δυσμενούς και παρατεταμένης οικονομικής συγκυρίας δεν δικαιολογεί εν λευκώ και εκ προοιμίου οποιοδήποτε μέτρον με οποιοδήποτε κόστος».
Οι παρανομίες της Διοικήσεως ελέγχονται από τα Δικαστήρια. Και ο τολμηρός Δικαστής ήλεγξε την αγρίως πλανηθείσαν Νομοθετικήν Εξουσίαν. Την πλανηθείσαν, διότι εψήφισε Νομοσχέδιον το οποίον ήλθεν έτοιμον από τα χαλκεία του εξωτερικού και δεν ήταν ουδόλως προσαρμόσιμον στα Ελληνικά δεδομένα. Δεν είναι δυνατόν οι δανειστές να ορίζουν τόσον καταλυτικώς το μέλλον μας αλλά και ολοκλήρου του Κράτους. Οι Βουλευτές που ψηφίζουν Νόμους χωρίς να τους μελετούν είναι βαθύτατα ένοχοι για τα επακόλουθα των συνεπειών των Νόμων. Έχουν όμως το ακαταδίωκτον!!! Στην Αθηναϊκήν Δημοκρατίαν δεν συνέβαινε αυτή η αισχρά ανευθυνότης που κυριαρχεί σήμερον. Αν κάποιος Βουλευτής εισηγείτο Νόμον, η δε Βουλή επείθετο και τον εψήφιζε και στην πράξη απεδεικνύετο ζημιογόνος, ο εισηγηθείς Βουλευτής εκαλείτο να καλύψει την ζημίαν. Αν η περιουσία του ήταν αρκετή την έπαιρναν,. Αν δεν είχε περιουσίαν ήτο, υποχρεωμένος να εργάζεται αμισθί σε δημόσια έργα μέχρι να εξοφλήσει την ζημίαν. Αν απεβίωνε η ευθύνη εβάρυνε τα τέκνα του. Όμοια λαμπρά θεσμοθετήματα δεν ισχύουν σήμερα, όπου η ανευθυνότητα των Νομοθετούντων είναι άνευ τέλους. Και ευτυχώς οι προσφυγόντες ήταν πεπεισμένοι ότι «υπάρχουν Δικαστές στην Καλαμάτα», και απεκάλυψαν τις νομοθετικές ανομίες κατά του πολίτη και μαστίγωσαν τους υπερφίαλους και ανεύθυνους Νομοθέτες.
Το ανωτέρω άρθρον που δημοσιεύσαμεν σε έντυπον του Οκτωβρίου, καθίσταται άκρως επίκαιρον με όσα ανέφερε ο Πρωθυπουργός στην συγκέντρωση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματός του. Διερωτήθη σε έντονον ύφος:
n Είπε ο κ. Μητσοτάκης ότι υπάρχουν Δικαστές στην Αθήνα. Τι σημαίνει αυτό; Ποιοι είναι αυτοί και δεν του γνωρίζω εγώ; Τι περισσότερα γνωρίζει αυτός από εμένα;
Και οι πειστικοί της συνελεύσεως χειροκροτούσαν ενθουσιωδώς!!!!
Ο κ. Μητσοτάκης χρησιμοποίησε, παραφράζοντας μία παροιμιώδη έκφραση. Την γνώριζε ο κ. Τσίπρας; Αν ναι δεν έπρεπε καν να την σχολιάσει καθόλου. Δεν ήταν η κατάλληλη για να πλήξει την Αντιπολίτευση. Αν δεν την γνώριζε πρέπει να ψέξει τους λογογράφους του οι οποίοι τον εξέθεσαν.Η φράση σημαίνει ότι η Δικαιοσύνη δεν επηρεάζεται και δεν κατευθύνεται αλλ’ ούτε και δεκάζεται. Απλή φράση μη δεχομένη παρερμηνειών.
Στην παντοκρατορία των μοναρχικών καθεστώτων, ένας απλός μυλωνάς ενήγαγε βασιλέα και δικαιώθηκε!! Αυτό σημαίνει ότι η Δικαιοσύνη, δεν κάνει διάκριση μεταξύ διαδίκων, αλλ’ ούτε υπάρχει δύναμη να την επηράση προς εξαγωγήν μεροληπτικής αποφάσεως!
Μιχαήλ Στρατουδάκης
